Familiebezoek en wijze raad

Het werd wel weer eens tijd voor een nieuw verslag, we hebben weer aardig wat meegemaakt hier in Valencia.

Laten we beginnen met de komst van de ouders van Joost, zijn zusje en zijn oma. Die kwamen vanaf zaterdag tot woensdag bij ons op bezoek. Wij hebben een heerlijk welkomstdiner (alleen dan wel tijdens de lunch) gekookt en dat was volgens ons wel een goed begin van een paar daagjes Valencia. Na een kleine uitrusting in de middag is Joost vooral met zijn familie geweest, heerlijke tapas gegeten en 's avonds zijn zij naar het Palau de la Musica geweest.

Ik ben met Ferdie, onze huisgenoot, naar het museo de la Ceramica geweest in het Palacio del Marques de dos Aguas. Een enorm indrukwekkend gebouw, alleen al van de buitenkant. Binnen was op de eerste verdieping de inrichting van het paleis te zien, hoe het vroeger was en op de 2de verdieping een tentoonstelling over Keramiek. Best bijzonder en vooral heel mooi.


Okee en dan nu over tot het hockey, de trainingen gaan steeds beter en we krijgen steeds meer een band met de teamgenoten en de coach. Dat laatste is vooral belangrijk want we hebben van Miguel (uitleg over Miguel volgt) geleerd dat de Spanjaarden een enorm eergevoel hebben. Ons team is op dit moment onderweg naar Cadiz, dat is helemaal in het zuiden van Spanje dat is 12 uur met de bus. Wij mogen nog niet met het eerste meespelen omdat we nog niet speelgerechtigd zijn dus zijn wij niet mee helaas, maar mogen wel met het tweede team meedoen vandaag. Dat schijnt een niet al te hoog niveau te zijn, maar we gaan het zien. Afgelopen dinsdag waren wij heerlijk aan het trainen op het groene veld, het tweede veld dat iets van het eerste blauwe veld af ligt. Waar aan het begin van de traininge, na het inlopen!? Opeens werd gezegd: Jaa het veld is te droog we gaan sproeien. Maar om te kunnen sproeien moest dan wel eerst 7 van de 8 lichtmasten uit, anders werken de sproeiers niet. Dus eigenlijk het eerste halfuur a 45 minuten niks gedaan. Daarna wel lekker getraind. En toen donderdag.. Op donderdag waren we ook bezig met een prima training op datzelfde veld. Waar, met nog dik een half uur training te gaan, opeens het licht werd uitgezet... Inpakken en wegwezen. Tjaa dat is het dus ook hier in Spanje.

De Spaanse lessen gaan ook steeds beter. We moeten er af en toe wel een beetje vaart achter zetten, omdat de docenten iets langzamer willen dan wij graag willen. De laatste 2 dagen van afgelopen week hadden we weer normaal van 9.30 tot 13.30 les omdat er een andere leerling bij zou komen, maar die is 2 keer niet komen op dagen dus hadden wij nog steeds privéles. Wij hebben bijna de hele week les gehad van Monica, in onze ogen de leukste docent. Wij hebben haar ook wat beter leren kennen. Zo kwamen wij erachter dat zij in haar vrije tijd nog wel eens een playstation leent van haar zwager en daar dan Call of Duty op gaat spelen samen met haar vriend.. Voor de mensen die niet weten wat dat is: een spelletje op de playstation met schieten enzo. Als je een 32 jarige vrouw bent zou je toch zeggen dat je daar een klein beetje voorbij bent. Maargoed zoals eerder: Spanjaarden...

Het is ons gelukt om een klein baantje te vinden: Fluiten op de hockeyclub. Wij beginnen met het fluiten bij de onder 12 teams. Om een beetje in te komen. Wij krijgen daar een prima vergoeding voor, 40 minuutjes fluiten en 10 euro rijker. Hoe hoger niveau je fluit hoe meer geld je voor de wedstrijden krijgt.

Naast alle activiteiten op school en de club hebben wij donderdag middag na school kans gezien om even met Miguel wat te drinken. Miguel hebben wij leren kennen via Peter (de vader van een vriend van ons). Miguel woont al enige tijd in Valencia en is, zoals hij zelf zegt, hier geboren en getogen. Hij heeft ons veel dingen uitgelegd over hoe Spanjaarden in elkaar zitten en of werken in de Horeca of iets anders misschien een optie was. Naast dat het heel gezellig was, hebben wij ook echt enorm veel gehad aan deze afspraak. Daar moeten we echt daar willen wij Miguel heel erg voor bedanken en ook Peter Mous enorm bedankt voor het contact leggen.

Vandaag is Las Fallas begonnen. Zoals Miguel zegt: een van de grootste feesten op aarde. Van 1 tot en met 19 maart is het feest hier.

Aangezien Lucas zijn handen momenteel vet zijn van het chips eten zal ik nog even snel wat toevoegen. Ik wil mijn ouders, zusje en oma bedanken voor de paar mooie dagen hier! Mooie dingen gezien en Ferdie, Lucas en ik heb erg genoten van onze maaltijden samen. Ik hoop dat jullie het naar jullie zin hebben gehad.

Naast mijn ouders was ook de familie Schotman aanhang in Valencia vorige week. Afgelopen woensdag dan ook even goeie Spaanse tapas gegeten met Thomas en Sharon. Ik hoop ook dat jullie een paar mooie dagen hebben gehad!

Hasta Pronto.